chcę być tam gdzie ty

szczęściem twoim być,

jeśli tylko tego pragniesz

uleczyć raz na zawsze rany

te na sercu i duszy...

*********************************

w promieniach Słońca

rozpościeram skrzydła,

otulona wiosenną ciszą

pośród bieli obłoków.

błękit nieba przenika duszę,

zielenią traw znaczoną

czy to tylko barwa,

czy też nadzieja zakwitła?

Renata Anna Flis

Na końcu drogi

zawsze światło lśni

w samotności zamknę oczy,

wspominając życia dni

pójdę tam piechotą

przy księżyca blasku

ktoś całkiem obcy

uroni cicho łzę-

być może...

Renata Anna Flis

Radosny klekot

słychać w oddali,

znak poczętej wiosny

Nastąpił czas miłości

utęskniony wrócił,

w głowie,sercu....

Wokół palmy,palemki,

kraszanki,pisanki 

i kosze pełne słodkości

Już blisko Zbawiennej Nocy,

a potem byle do lata

tak przecież roczek się toczy...

Renata Anna Flis

Wrocław,
21.04.2018r.

Kochani, dzisiaj miało się odbyć spotkanie promocyjne mojego tomiku we Wrocławiu.

Niestety z przyczyn niezależnych ode mnie musiałam wrócić.
Mimo prób kontaktu z osobami organizującymi nie udało mi się skontaktować.
Wszystkich nastawionych na ww spotkanie ze mną pragnę przeprosić i mam nadzieję, że więcej takich niespodziewanek nie będzie.


Renata Anna Flis
Pseud.
Magdalena Połaniecka

Świat pędzi zbyt szybko,

co chwilę coś zmienia

dni są za krótkie,

aby coś więcej móc zrobić...

Cały czas jest czegoś,

za dużo,za mało,za krótko 

nigdy w sam raz...

Tak by się chciało więcej,

słońca,radości w wierszu 

w życiu odrobinę pociechy

i młodość na dłużej zatrzymać.

Renata Anna Flis

Zamieńmy tęsknotę na marzenia,

cele do całkowitego spełnienia

pomimo wszystko,głębokich ran

przytulić tamtą chwilę jeszcze raz.

Pocałunkiem budzić każdy dzień,

przeganiając koszmarny sen

przy tobie zasypiać z nadzieją,

że twoje życzenia się spełnią.

Renata Anna Flis

Zabrali mi Ciebie,

Syneczku mój kochany

teraz szydzą 

uniżyłeś się dla zbawienia

świata całego,

teraz szykują już gwoździe,

zaraz zawiśniesz

jak żagiel 

na łagodnym wietrze

poprowadzisz lud swój 

w nowe tysiąclecie...

Renata Anna Flis

Człowieku,

wyłaniasz się z mroku

zapalając świecę

Ona towarzyszy ci

po kres twoich dni,

człowiecze myślący

Jest twoim darem

i jednocześnie przekleństwem,

byś wytrwale żył

Więc w miłości trwaj,

swemu Bogu zaufaj

On poprowadzi cię tam,

gdzie wieczności krzyk...

Renata Anna Flis

Dwa płomienie- jedno pragnienie

odrębne byty- jeden w życiu cel,

żal serce ściska z cichym westchnieniem

i to marzenie- zamiast szarości, tylko biel.

Coś pociemniało,coś pojaśniało,

gdy obok przy mnie byłeś ty

czar prysł,kiedy odszedłeś- grozą powiało 

pozostały słodkie wspomnienia i sny.

Renata Anna Flis

Przytulasz mnie,ojczyzno

kiedy wszyscy odeszli,

ci,którzy wprowadzili światło

do mojego nędznego życia.

Przytulasz mnie jak matka,

czasami wyciskasz gorzkie łzy

ale to nic,bo wiem- dla ciebie

od zawsze coś znaczę.

Sławię cię za to w słowach,

zapisanych w głębi serca

wybacz- tęsknota coraz silniejsza

nie pozwala mi dłużej tak być.

Renata Anna Flis