Białym skrzydłem zasnute niebo,

ciężkie od rzęsistych łez matki 

tej, która jednakowo miłuje świat

i wszystkie na nim dziatki.

Czasem trzepocze skrzydłem,

aż spadnie ożywczy deszcz

na spragnione życia kwitnące

łąki, pola i lasy- zielone zakątki..

Renata Anna Flis

Paciorkami w palcach obracam

znamienną majową porą,

gdy cały miesiąc się bieli

pogrążona w zadumie nad światem.

Płączą się myśli w głowie,

gdzie święta Panna w bieli

i odkryta tajemnica Fatimy

i nasz rodak rażony śmiertelną kulą.

Renata Anna Flis

Powiedz mi czy czujesz

jak ten wiersz drży,

on rozpala zmysły

w jedno splątani- my,

owładnięci ciszą

celebrujemy jedność

zapisaną w kilku strofach

Słyszysz,to serce bije

teraz czuję że żyję,

kiedy wchłaniam

twoje oddechy i pot,

co esencją naszych ciał...

Renata Anna Flis...

Skąd się bierze poezja,

barwna,pachnąca jak frezja

czy może przypadkiem

kwitnie z majowym kwiatkiem

zapala gwiazdy na niebie,

aby do snu utulić ciebie

A ona od narodzin wpisana

w treść duszy,co bielą malowana,

taka czysto niewinna

czasami bywa dziecinna,

na koniec szarość przymierza

i do nieba prosto zmierza.

Renata Anna Flis

Niech poezja cię utuli,

tak jak serce twej matuli

niech do nieba bram zaniesie

niczym echo myśli w lesie.

Niechaj dusza wiersze składa,

bajki dzieciom opowiada

niech upiększa cały świat,

tak jak świętojański kwiat.

Renata Anna Flis

Poetyckie zakwitanie,

wiosną gdy rozwijają się

wielkanocne bazie,

gdy zielona wokół droga

wiedzie prosto- aż do Boga,

pierwsze kwiaty cieszą oczy

dziecię czeka na zajączka

aby pod drzwi z niespodzianką skoczył...

Renata Anna Flis

w promieniach Słońca

rozpościeram skrzydła,

otulona wiosenną ciszą

pośród bieli obłoków.

błękit nieba przenika duszę,

zielenią traw znaczoną

czy to tylko barwa,

czy też nadzieja zakwitła?

Renata Anna Flis